Vandaag staat mijn interview op de website van de Vijfhoekkunstroute onlline. Oorspronkelijk was het de bedoeling een video-opname van het interview te maken, maar dat is toch niet zo mijn ding. Vandaar dat het een uitgeschreven versie is geworden met een aantal foto’s ter verduidelijking.
Eind december 2020 bij vrienden in Drenthe geweest. Tijdens een wandeling heb ik een aantal foto’s van het landschap gemaakt. Inspiratie voor een serie schilderijen.
Voor deze schilderijen ga ik gebruikmaken van het Zorn-palet: ivoor zwart, oker geel, cadmium rood licht en titanium wit. Als medium gebruik ik galkyd gel.
Gert Dijkstra, Drents landschap 1, 2021, olieverf op papier, 32 x 12,5 cm
Eind december ben ik bij vrienden in Drenthe op bezoek geweest en een wandeling in de buurt gemaakt. Tijdens deze wandeling heb ik een aantal foto’s van het weilandschap gemaakt met boerderijen en schuren. Hiervan ga ik een serie schilderijen maken.
Toen ik tijdens mijn studie bij Crejat in Alkmaar bezig was mijn eigen stijl te ontwikkelen (verstilde schilderijen van gebouwen), werd ik op het werk van Giorgio Morandi geattendeerd. Ik was gelijk ‘veliefd’ op het kleurgebruik in zijn stillevens. Volgens mij verbaasde ik me destijds vooral ook over de ogenschijnlijke eenvoud van de composities en de sfeer die er vanuit ging.
Afgelopen week kon ik de verleiding niet langer weerstaan om een aantal van Morandi’s stillevens na te schilderen, bij wijze van studie. Eigenlijk vind ik het ‘na schilderen’ van ander mans werk ‘not done’, maar waarom ook eigenlijk niet? Het is gewoon een oefening.
In deze studies heb ik gebruik gemaakt van het Zorn-palet: titanium wit, ivoor zwart, cadmium rood licht en gele oker (en cadmium geel licht).
Voor mijn olieverf schilderijen maak ik gebruik van Gamblin Oil Colors. De kleuren op mijn palet:
Burnt Umber, Raw Umber, Yellow Ochre, Burnt Sienna, Quinacridone Magenta, Ultramarine Bleu, Cobalt Teal, Phthalo Green en Titanium White.
Daarnaast gebruik ik ook nog Cremnitz White van het merk Blue Ridge.
Isola Caprera, Sardinië I, olieverf op doek, 50 x 60 cm. Grappig hoe het werkt: van de voorgrond op de referentie-foto kan ik bijna geen soep koken. Dat komt doordat ik me teveel op de details probeer te focussen. Maar in dit stadium van het schilderij (ik ben er nog wel een tijdje mee bezig…), reduceer ik de details tot globale vormen en kleuren; de essentie. ‘Makkelijker’ dan ik dacht ?.
Voor deze eerste laag, ben ik voornamelijk bezig met het invullen van de kleurvlakken. Hierbij heb ik twee verschillende mediums van Gamblin gebruikt: Solvent-Free Gel en Galkyd Gel. Ik ben er achter gekomen dat mijn voorkeur uitgaat naar Galkyd in plaats van Solvent-Free, omdat deze laatste erg snel droogt en erg ‘plakkerig’ wordt. Hierdoor wordt het aanbrengen van de verf voor mij lastiger. Met Galkyd is dat veel minder het geval.
Gert Dijkstra, Isola Caprera, Sardinië I, 2021, olieverf op doek, 50 x 60 cm
Ik heb deze foto in mei 2019 genomen op Isola Caprera, bij Sardinië, en dient als uitgangspunt voor dit schilderij.
Ik heb een aantal foto’s van dit landschap samengevoegd en bewerkt zodat een goede compositie ontstaat.
Wat mij met name aanspreekt in dit beeld zijn de kleuren: voornamelijk aarde-tinten, met her en der wat fellere kleuren zoals geel en rood. Het wit van de bloemen in de struiken langs het pad springen ook erg in het oog.
Nadat ik in Photoshop het beeld had bewerkt heb ik deze geprint en voorzien van een raster. Hetzelfde raster heb ik overgenomen op het doek zodat het voor mij wat eenvoudiger wordt de verschillende elementen op de juiste plek te positioneren.
Het doek van 50 x 60 cm heb ik voorzien van een ondergrond van gebrande omber, verdund met een mix van Gamsol en lijnolie. Nadat dit enigszins was gedroogd, heb ik het raster erop getekend. Daarna de belangrijkste beeldelementen erin gezet, ook weer met gebrande omber.
Nu de belangrijkste beeldelementen hun plek hebben gevonden, kan ik beginnen met het invullen van de kleurvlakken. Beginnend met de luchtpartij.
Wat ik belangrijk vind in de schilderij, zijn onder andere de twee bomen op de horizon-lijn. Hun boomstammen en individuele takken zijn goed zichtbaar. Dit krijgt in het schilderij zeker de aandacht.
Vaak, of eigenlijk meestal, staat het formaat van een schilderij vermeld bij de foto van het werk. Dat is in principe voldoende informatie om een idee te krijgen hoe het schilderij past binnen een interieur, maar toch, vind ik, is dat lastig. Vandaar dat ik deze foto heb gemaakt van Champagne-Ardennen III, bij mij aan de woonkamermuur. Je krijgt, naar mijn mening, zo een beter beeld van hoe het schilderij zich verhoudt ten opzichte van de omgeving.
In september 2019 was ik met dit doek begonnen. Dat wil zeggen, nadat ik er een nieuwe laag gesso overheen had gesmeerd. Oorspronkelijk had ik een ‘gebouwen landschap’ geschilderd, in acryl, met als titel: Meeuwenlaan, Amsterdam-Noord (2016).
Maar nu dus een ‘landschap landschap’. Naar een foto die ik tijdens de zomer van 2019 in de Champagne-Ardennen streek in noord Frankrijk had gemaakt. In een foto-bewerkingsprogramma heb ik de foto teruggebracht naar het formaat van het doek: 1 : 3 (50 x 150 cm). Vervolgens alles zodanig gepositioneerd, dat in de compositie, min of meer, rekening gehouden is met de guldensnede.
Het kleurgebruik is sober gehouden: geen verzadigde kleuren, maar gedempte (ge-desatureerde) kleuren. Dit geeft rust, en oogt natuurlijker.
De voorgrond onderhanden genomen met, voor mijn doen, een grote kwast: da vinci maestro nr.: 10. Dit is natuurlijk eigenlijk helemaal geen ‘grote’ kwast, maar toch… Op dit moment vind ik de voorgrond te warm; het trekt te veel aandacht. In het laatste stadium ga ik, door middel van glaceren, er nog meer een eenheid van maken; het geheel in balans brengen.
